Stanisława to mała wieś położona w północno-zachodniej części Niziny Południowowielkopolskiej, na Wysoczyźnie Tureckiej. Miejscowość leży na zachód od Wału Malanowskiego. Cały jej obszar należy do zlewni rzeki Prosny. Topografia terenu została ukształtowana przez lodowiec. Występujące tu naprzemiennie moreny denne i czołowe, powstałe w okresie zlodowacenia środkowopolskiego, uformowały malowniczy krajobraz. To cicha okolica, oddalona od dróg o dużym natężeniu ruchu. Lasy, zadrzewienia i zakrzaczenia, łąki, stawy i cieki wodne, sady, plantacja aronii i pola uprawne tworzą czyste środowisko naturalne. Dobrze się tutaj czują: zające, dziki, żurawie, bobry, lisy, sarny, bażanty, kuropatwy, bociany, dzikie kaczki, mewy, jastrzębie, nietoperze i wiele innych pospolitych gatunków zwierząt. Stanisława to najdalej na zachód wysunięty zakątek gminy Kawęczyn. Wieś sąsiaduje z Madalinem, Będziechowem, Przespolewem Kościelnym, Skarżynem Kolonią i Świdlem. To urokliwe miejsce, gdzie ludzie żyją w zgodzie z naturą.
Powierzchnia sołectwa to około 160 hektarów. Liczba ludności Stanisławy wynosi 52 osoby.

S D